محمل کش
لغت‌نامه دهخدا
محمل کش . [ م َم ِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) برنده ٔ محمل . کشنده ٔ محمل . آنکه محمل را حمل کند و بکشد و بار کند :
به اندازه بردار از این راه گنج
نه چندان که محمل کش آید به رنج .
قلاووز برداشت آهنگ پیش
شد از پای محمل کشان راه ریش .
به حرفی که در دفتر مردمی است
به نقشی که محمل کش آدمی است .
به اندازه بردار از این راه گنج
نه چندان که محمل کش آید به رنج .
نظامی .
قلاووز برداشت آهنگ پیش
شد از پای محمل کشان راه ریش .
نظامی .
به حرفی که در دفتر مردمی است
به نقشی که محمل کش آدمی است .
نظامی .
