مخاصرة

مخاصرة. [ م ُ ص َ رَ ] (ع مص ) دست یکدیگرفراگرفتن . (زوزنی ). دست یکدیگر گرفتن در رفتن . (تاج المصادر بیهقی ). گرفتن دست کسی را در راه رفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). || رفتن دو کس از دو راه تا به یکجا بازبه هم پیش آیند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || رفتن سوی پهلوی یکدیگر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). رفتن دو کس به پهلوی همدیگر. (ناظم الاطباء). || (اصطلاح فقهی ) بیع میوه ٔ درخت قبل از «بدو صلاح » (رسیدن ) آن . و رجوع به ترکیب «بدو صلاح » ذیل «بدو» شود.