مخالاةلغتنامه دهخدامخالاة. [ م ُ ] (ع مص ) (از «خ ل ی ») خالاه مخالاة؛ بر زمین انداختن کسی را و فریب کردن با وی . (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط).
