مخایرة
لغتنامه دهخدا
مخایرة. [ م ُ ی َ رَ ] (ع مص ) نبرد کردن کسی را در خیر و نیکی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || برگزیدن . (از تاج المصادر بیهقی ). گزین کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).