مختال

مختال . [ م ُ] (ع ص ) (از «خ ی ل ») مرد متکبر. (منتهی الارب ). متکبر.(غیاث ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). مرد متکبر و خودپسند. (ناظم الاطباء): مختال آن است که خود را عظیم داند. (کشف الاسرار ج 2 ص 502). و رجوع به اختیال شود.