مختم
لغتنامه دهخدا
مختم . [ م ُ ت َم م ] (ع ص ) روبنده ٔ خانه . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || پاک کننده ٔ چاه . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || برنده و قطعکننده . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ). و رجوع به اختمام شود.
