مخذفلغتنامه دهخدامخذف . [ م ِ ذَ ] (ع اِ) گوشه ٔمقرن که به آن تیردان یا ترکش استوار گردانند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).