مخرجةلغتنامه دهخدامخرجة. [ م ُ خ َرْ رَج َ ] (ع ص ) زمین که جائی از آن با گیاه و جائی بی گیاه باشد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).