مخروفةلغتنامه دهخدامخروفة. [ م َ ف َ ] (ع ص ) مؤنث مخروف . ارض مخروفة؛ زمین آبداده شده از باران خریفی و نخستین باران اول زمستان . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به مخروف شود.
