مخلصانه
لغتنامه دهخدا
مخلصانه . [ م ُ ل ِ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، ق مرکب ) خالص و حقیقی و باصداقت و حاکی از صفا و خلوص نیت : و این بیتهای مخلصانه که خود گفته است از او مر عقلا را بر اعتقاد پاک او گواه است . (جامع الحکمتین ناصرخسرو 315).
معاصران ز حریف شبانه یاد آرید
حقوق بندگی مخلصانه یاد آرید.
|| حقیقی و بطور راستی و دوستانه و با صداقت و مانند دوست حقیقی . (ناظم الاطباء).
معاصران ز حریف شبانه یاد آرید
حقوق بندگی مخلصانه یاد آرید.
حافظ.
|| حقیقی و بطور راستی و دوستانه و با صداقت و مانند دوست حقیقی . (ناظم الاطباء).