ترجمه مقاله

مدمس

لغت‌نامه دهخدا

مدمس . [م ُ دَم ْ م َ ] (ع ص ) چرکین . آلوده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). آلوده . ناپاک . (ناظم الاطباء). مدنس . (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). || خفی . پوشیده : دمس الشی ٔ؛ اخفاه و امر مدمس . (اقرب الموارد). مخبوء. (متن اللغة). || (اِ) سجن . (اقرب الموارد). رجوع به مُدَمِّس شود.
ترجمه مقاله