مدن

مدن . [ م ُ نِن ْ ] (ع ص ) (از «د ن و») مُدنی . مُدْنیة: ناقةٌ مُدْن ؛ ماده شتری که نتاج آن قریب شده باشد. (منتهی الارب ) (از متن اللغة).