مدهسلغتنامه دهخدامدهس . [ م ُ هَِ ] (ع ص ) درآینده در جای نرم . (آنندراج ): ادهس القوم ؛ ساروا فی الدهس . (متن اللغة). نعت فاعلی است از ادهاس . رجوع به دهس و ادهاس شود.
