مدیملغتنامه دهخدامدیم . [ م َ ] (ع ص ) مکان مدیم ؛ جائی که باران دیمة بدان رسیده باشد. گویند: مکان مدیم وارض مدیمة. (از اقرب الموارد). رجوع به مدیمة شود.