مذرع

مذرع . [ م ُ ذَرْ رِ ] (ع ص ) بارانی که به اندازه ٔ رش نم او در زمین رفته باشد. (منتهی الارب ). || خفه کننده با ذراع . (آنندراج ) (از متن اللغة). نعت فاعلی است از تذریع. رجوع به تذریع شود. || اقرارنماینده به چیزی . (آنندراج ) (از متن اللغة). رجوع به تذریع شود. || آنکه دست اندازان می رود. (ناظم الاطباء). رج-وع به تذریع شود.