مراقعهلغتنامه دهخدامراقعه . [ م ُ ق َ ع َ ] (ع مص ) پیوسته خوردن می . (منتهی الارب ). ملازم خمر بودن . دائم می خوردن . (ازمتن اللغة). مقلوب معاقرة است . (از اقرب الموارد) (از متن اللغة) (از منتهی الارب ). رجوع به معاقرة شود.
