مراکضةلغتنامه دهخدامراکضة. [ م ُ ک َ ض َ ] (ع مص ) با کسی اسب تاختن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). با هم دوانیدن اسبهای خود را. (منتهی الارب ) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد).یا مغالبه در رکض و اسب تاختن . (از اقرب الموارد).
