مربط
لغتنامه دهخدا
مربط. [ م َ ب َ / م َ ب ِ ] (ع اِ) جای بستن چارپایان . (از متن اللغة). اصطبل :
یارب مرا برون بر ز اینجا که حیف باشد
یوسف به مهبط چه ، عیسی به مربط خر.
خواهم ز بخت یکدلش در عرش بینم منزلش
زرادخانه بابلش مربط خراسان بینمش .
یارب مرا برون بر ز اینجا که حیف باشد
یوسف به مهبط چه ، عیسی به مربط خر.
شرف شفروه .
خواهم ز بخت یکدلش در عرش بینم منزلش
زرادخانه بابلش مربط خراسان بینمش .
خاقانی .