مرتضی
لغت‌نامه دهخدا
مرتضی . [ م ُ ت َ ضا ] (اِخ ) لقب علی بن ابی طالب است علیه السلام :
خاصه تر این گروه کز دل پاک
شیعت مرتضای کرارند.
زبده ٔ دور عالمی زان چو نبی و مرتضی
بحر عقول را دُری شهر علوم را دَری .
مرتضی صولتامگر سوی قبر
هدیه چون مرتضی فرستادی .
رجوع به علی (ابن ابی طالب ) شود.
خاصه تر این گروه کز دل پاک
شیعت مرتضای کرارند.
ناصرخسرو.
زبده ٔ دور عالمی زان چو نبی و مرتضی
بحر عقول را دُری شهر علوم را دَری .
خاقانی .
مرتضی صولتامگر سوی قبر
هدیه چون مرتضی فرستادی .
خاقانی .
رجوع به علی (ابن ابی طالب ) شود.
