مرتکیلغتنامه دهخدامرتکی . [ م ُ ت َ کا ] (ع اِ) محل اعتماد و کسی که بر آن اعتماد کنند. معتمد. امین . بااعتبار. (ناظم الاطباء). معول . نعت مفعولی است از ارتکاء. رجوع به ارتکاء شود. || معاون . (ناظم الاطباء). رجوع به معنی قبلی شود.
