مرثیه خوان

مرثیه خوان . [ م َ ی َ / ی ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) که در سوک مرده ای اشعار مراثی خواند. که در رثاو تعزیت از دست رفتگان مرثیه خوانی کند :
قارون کند اندردو نفس تیغ جهادت
یک طایفه میراث خور و مرثیه خوان را.

انوری .

|| نوحه خوان . روضه خوان . که مراثی پیشوایان دین و شهیدان راه حق خواند. که در دسته های سوکواری و در مراسم سینه زنی و عزاداری ایام عاشورا اشعار مرثیه خوان شود.