ترجمه مقاله

مرجل

لغت‌نامه دهخدا

مرجل . [ م ُ رَج ْ ج ِ ] (ع ص ) قوی و استوار گرداننده . (ناظم الاطباء). رجل الشی ٔ، قوّاه . (متن اللغة). نعت فاعلی است از ترجیل . رجوع به ترجیل شود. || کسی که فروهشته گرداند موی را تا میان . فروهشته و مرغول گرداند آن را. (آنندراج ). رجل الشعر؛ سرحه و مشطه . (متن اللغة). رجوع به ترجیل شود.
ترجمه مقاله