مردانه رو
لغتنامه دهخدا
مردانه رو. [ م َ ن َ / ن ِ رَ / رُو ] (نف مرکب ) که گامهای مردانه بردارد. که بلند و کشیده قدم بردارد. چابک و نیرومند در رفتن :
چو مردانه رو باشی و تیزپای
به شکرانه با کندپایان به پای .
|| که چون مردان راه حق سلوک کند :
یکی سیرت نیکمردان شنو
اگر نیکبختی و مردانه رو.
چو مردانه رو باشی و تیزپای
به شکرانه با کندپایان به پای .
سعدی .
|| که چون مردان راه حق سلوک کند :
یکی سیرت نیکمردان شنو
اگر نیکبختی و مردانه رو.
سعدی (بوستان چ مصفا ص 207).