مرداوی

مرداوی . [ م َ ] (اِخ ) یوسف بن محمدالتقی ، عبداﷲبن محمدبن محمود مکنی به ابوالمحاسن و ملقب به جمال الدین مرداوی قاضی از فقهاء حنبلیان از مردم دمشق بود. و بدانجا زاد و بدانجا بمرد. در جامع مظفر به درس و فتوی آغازید و سپس هفده سال قضاء حنبلیان داشت و در 767 عزل شد و در حدود هفتاد سالگی به سال 769 بمرد او راست الانتصار در احادیث الاحکام که آن را بر ابواب مقنع در فقه مبوب کرده است و نیز کنایة المستقنع لادلة المقنع. (از الاعلام زرکلی ).