مردم سار
لغتنامه دهخدا
مردم سار. [ م َ دُ ] (ص مرکب ) آن که دارای صورت و قیافه ٔ انسان است . || آن که دارای صورت و قیافه ٔ انسان واقعی است . مردمی سیرت . مردم خصال . آدمی سیرت :
همچنین در سرای حکمت و شرع
آدمی سیر باش و مردم سار.
همچنین در سرای حکمت و شرع
آدمی سیر باش و مردم سار.
سنائی .