مردم نواز
لغت‌نامه دهخدا
مردم نواز. [ م َ دُ ن َ ] (نف مرکب ) مردم پرور. مهربان و مشفق نسبت به مردم . عطوف . شفیق :
چنان خوشخو چنان مردم نواز است
که گوئی هر کس اورا طبع ساز است .
از این نامه ٔ شاه مردم نواز
که بادا همه ساله بر تخت ناز.
چنان خوشخو چنان مردم نواز است
که گوئی هر کس اورا طبع ساز است .
(ویس و رامین ).
از این نامه ٔ شاه مردم نواز
که بادا همه ساله بر تخت ناز.
نظامی .
