مردم خیز
لغتنامه دهخدا
مردم خیز. [ م َ دُ ] (نف مرکب ) مردخیز. جائی را گویند که در آن ارباب عقل و دانش پیدا شوند. (آنندراج ). سرزمین و دیاری که از آنجا مردان برجسته و بزرگوار برخاسته باشند. || پدیدآورنده ٔ مردمان . (ناظم الاطباء). رجوع به معنی قبلی شود.