مرده رنگ
لغتنامه دهخدا
مرده رنگ . [ م ُ دَ / دِ رَ ] (ص مرکب ) که رنگش مثل رنگ مرده باشد از غایت خوف یا افراط غم . (آنندراج ). || رنگ پریده . بدون صفا و طراوت و شادابی :
زاهد من و زنده رود باده
جوی عسل تو مرده رنگ است .
زاهد من و زنده رود باده
جوی عسل تو مرده رنگ است .
سالک (آنندراج ).