مردینه
لغت‌نامه دهخدا
مردینه . [ م َ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، اِ) جنس مرد. مقابل زنینه :
که از دستش نخواهد رست یک تن
اگر مردینه باشد گر زنینه .
و از قنقلیان از مردینه به بالای تازیانه زنده نگذاشتند. (تاریخ جهانگشای جوینی ج 1 چ اروپا ص 83 ).
که از دستش نخواهد رست یک تن
اگر مردینه باشد گر زنینه .
ناصرخسرو.
و از قنقلیان از مردینه به بالای تازیانه زنده نگذاشتند. (تاریخ جهانگشای جوینی ج 1 چ اروپا ص 83 ).
