مرغوسة

مرغوسة. [ م َ س َ ] (ع ص ) تأنیث مرغوس . نعت مفعولی از مصدر رغس .رجوع به مرغوس شود. || (اِمص ) فساد و درآمیختگی کار. هو فی مرغوسة من امره ؛ در اختلاط و آمیختگی کار است . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). مرجوسة. و رجوع به مرجوسة شود. || (ص ) زن بسیارزاینده و ولود. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).