مرغوسلغتنامه دهخدامرغوس . [ م َ ] (ع ص ) نعت مفعولی ازمصدر رغس . رجوع به رغس شود. || گوالیده ومرد بسیارخیر. || مبارک . وجه مرغوس ؛ یعنی میمون و مبارک . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
