مرقال
لغتنامه دهخدا
مرقال . [ م ِ ] (ع ص ) ناقة مرقال ؛ شتر ماده ٔ شتاب رو.(منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). اشتر زودرو. مُرقِل . مُرقلة. ج ، مَراقیل . (اقرب الموارد) :
مرقال من آن باده زده کشتی بر آب
پوینده تر از کشتی بر آب به رفتار.
مرقال من آن باده زده کشتی بر آب
پوینده تر از کشتی بر آب به رفتار.
منوچهری .