مرهاةلغتنامه دهخدامرهاة. [ م ِ ] (ع ص ) سریع وتندرو از اسبان : فرس مرهاة. ج ، مَراه . (از اقرب الموارد). مرهاء. (منتهی الارب ). و رجوع به مرهاء شود.