مرهط

مرهط. [ م ُ رَهَْ هََ ] (ع ص ) نعت مفعولی از مصدر ترهیط. رجوع به ترهیط شود. || رجل مرهطالوجه ؛مرد آماسیده روی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).