مرهفة
لغتنامه دهخدا
مرهفة. [ م ُ هََ ف َ ] (ع ص ، اِ) مرهفه . تأنیث مرهف . رجوع به مرهف و ارهاف شود. || شمشیر تنک . شمشیر تیز :
دستت همه با مرهفه پایت همه باموقفه
وهمت همه با فلسفه آنکو سفه را هست فل .
دستت همه با مرهفه پایت همه باموقفه
وهمت همه با فلسفه آنکو سفه را هست فل .
لامعی (دیوان چ دبیرسیاقی ص 81).