ترجمه مقاله

مرهم نهادن

لغت‌نامه دهخدا

مرهم نهادن . [ م َ هََ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) مرهم گذاردن . بستن داروهای نرم بر جراحت تا به شود :
گر ترا باید که مجروح جفا بهتر کنی
مرهمی باید نهادن بر سرش نرم از وفا.

ناصرخسرو.


گر عاقلی چو کردی مجروح پشت دشمن
مرهم منه بدو بر هرگز مگرکه زوبین .

ناصرخسرو.


ور ببخشی بوسه ٔ آخر به لطف
مرهمی بر جان افکاری نهی .

خاقانی .


منه بر ریش خلق آزار مرهم .

سعدی (گلستان ).


که برجان ریشت نهد مرهمی
که از درد دلها نبودت غمی .

سعدی .


خوش است بردل آزادگان جراحت دوست
به حکم آنکه همش دوست می نهد مرهم .

سعدی .


که مرهم نهادم نه در خورد ریش
که در خورد انعام و اکرام خویش .

سعدی .


نومید نیستیم گر او مرهمی نهد
ورنه به هیچ به نشود دردمند او.

سعدی .


زخم شمشیر غمت را ننهد مرهم کس
طشت زرینم و پیوند نگیرم به سریش .

سعدی .


چرا مرهم نهی برروی داغی
که در روزم گل و در شب چراغ است .

میرزا نظام دست غیب (از آنندراج ).


|| آرام و تسکین بخشیدن به لطف و مدارا و مردمی :
چه گوئیم و او را چه پاسخ دهیم
یکی تا بر آن گفت مرهم نهیم .

فردوسی .


نیامد برش دردناک از غمی
که ننهاد بر خاطرش مرهمی .

سعدی .


دل دردمند ما را که اسیر تست یارا
به وصال مرهمی نه چو به انتظار خستی .

سعدی .


کیست که مرهم نهد بر دل رنجور عشق
کش نه مجال وقوف نه ره بگریختن .

سعدی .


دل شکسته که مرهم نهد دگر بارش
یتیم خسته که از پای برکند خارش .

سعدی .


ترجمه مقاله