مروب

مروب . [ م ُ رَوْ وَ ] (ع ص ) نعت مفعولی از مصدر ترویب . رجوع به ترویب شود. || سقاء مروب ؛ مشک شیر خوابانیده . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).