مرودکةلغتنامه دهخدامرودکة. [ م ُ رَ دَ ک َ ] (ع ص ) تأنیث مرودک که نعت مفعولی است از مصدر رودکة. رجوع به مرودک و رودکة شود. || دختر نوجوان خوب صورت . (از منتهی الارب ). رودکة.
