مروق

مروق . [ م ُ رَوْ وِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر ترویق . رجوع به ترویق شود. صاف کننده . پالاینده . || رواق سازنده یعنی معمار و کسی که پرده بر سقف خانه بندد. (غیاث ) (آنندراج ) :
قدرش مروقیست بر این سقف لاجورد
فرش رفوگری است بر این فرش باستان .

خاقانی .