مرگ آرای
لغتنامه دهخدا
مرگ آرای . [ م َ ] (نف مرکب ) مرگ آراینده . زینت و آرایش دهنده ٔ مرگ . که موجب زینت و آراستگی مرگ است :
منت بازیچه ٔ عیسی مکش بهر حیات
ارزش مردن بپرس از نفس مرگ آرای من .
منت بازیچه ٔ عیسی مکش بهر حیات
ارزش مردن بپرس از نفس مرگ آرای من .
عرفی (آنندراج ).