مریج

مریج . [ م َ ] (ع ص ) شوریده و آمیخته . (دهار) (مهذب الاسماء). أمر مریج ؛ کار مختلط و مشتبه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). درهم آمیخته . مختلط : بل کذبوا بالحق لما جأهم فَهُم ْ فی أمر مریج . (قرآن 5/50). || خوط مریج ؛ شاخ درآمده در شاخها. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || (اِ) استخوانک سپید اندرون سرون و شاخ . ج ، أمرجة. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).