مزاح

مزاح . [ م ُ ] (ع ص ) دور گردانیده . رانده . برطرف ساخته .
- مزاح العله ؛ بی تعلل و بهانه . بهانه برطرف کرده شده : در عوارض حاجات و سوانح مهمات مزاح العله گردانید. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ). به خزائن و مراکب و اسلحه و اسباب سپه داری او را مستظهر و مزاح العله گردانید. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 62).