مزاناةلغتنامه دهخدامزاناة. [ م ُ ] (ع مص ) با زن حرام جمع آمدن . (منتهی الارب ) (آنندراج )(ناظم الاطباء). بر حرامی جماع دادن زن . (ناظم الاطباء). با کسی زنا کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ).
