مزدمندلغتنامه دهخدامزدمند. [ م ُ م َ ] (ص مرکب ) دارنده ٔ مزد. دارنده ٔ پاداش . صاحب اجر. صاحب پاداش و مزد : جمله عالم خود مسبّح آمدندنیست آن تسبیح جبری مزدمند.مولوی (مثنوی دفتر سوم ص 187).