مزدیسنی

مزدیسنی . [ م َ دَ ی َ ] (حامص مرکب ) به لغت زند خداپرستی . (ناظم الاطباء). || (ص مرکب ، اِ مرکب ) زردشتی . مزدیسنی و جمع آن مزدیسنان اسمی است که به زرتشتیان میدهیم . (یسنا ج 1 تألیف پورداود ص 24). پرستنده ٔ مزدا. زردشتیان کلمه ٔ «مزدیسنا» را به صورت مزدیسنی نیز تلفظ کنند. (از حاشیه ٔ برهان ج 4 ذیل مزدیسنا و مزدیسنی ). و رجوع به مزدیسنا شود.