مزهفلغتنامه دهخدامزهف . [ م ِ هََ ] (ع اِ) کبچه ٔ پِسْت شور. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). کبچه ای که پِسْت را بدان میشورانند. (ناظم الاطباء). ج ، مَزاهف . (اقرب الموارد).