مزکوت

مزکوت .[ م َ ] (ع ص ) ملخ که در شکم بیضه دارد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || سردی زده . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (آنندراج ). سرمازده . (ناظم الاطباء). || اندوهگین . || پر و مملو. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). کان مزکوتاً؛ أی ة مملواً علماً، در صفت علی علیه السلام است . (منتهی الارب ).