مساتاةلغتنامه دهخدامساتاة. [ م ُ ] (ع مص ) با همدیگربازی شفلقة بازی کردن . (منتهی الارب ). با کسی بازی شَفلقة کردن . (اقرب الموارد). و رجوع به شفلقة شود.
