مساندة

مساندة. [ م ُ ن ِ دَ ] (ع ص ) مؤنث مساند که نعت فاعلی است از مسانَدَة. رجوع به مساند و مساندةشود. || ناقة مساندة؛ شتر ماده ٔ بلندسینه و بلندپیش یا شتر ماده ٔ سخت قوی که بعض عضو آن قوت می دهد بعض را. (منتهی الارب ). ناقه ای که صدر و مقدم او بلند باشد. یا ناقه ای که بعضی اعضای آن با بعضی دیگر مشابه باشد و یا ناقه ٔ قوی پشت . (اقرب الموارد).