مسبه

مسبه . [ م ُ س َب ْ ب َه ْ ] (ع ص ) نعت مفعولی از مصدر تسبیه . رجوع به تسبیه شود. || پیر خرف . (منتهی الارب ). آنکه بسبب پیری عقل خود از دست داده باشد. (اقرب الموارد). مسبوه . و رجوع به مسبوه شود. || مرد تیززبان . (منتهی الارب ). طلیق اللسان . (اقرب الموارد).